W niektórych przypadkach inwestycje domenowe mogą wiązać się z ryzykiem arbitrażu. Jakie czynniki o tym decydują i jak uniknąć zagrożenia?

Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO) poinformowała, że zaprzestaje przyjmowania nowych wniosków o wszczęcie procedury UDRP w stosunku do nazw z końcówką .ua. Decyzja ma związek z wojną na Ukrainie. WIPO podjęła decyzję w porozumieniu z

Słynna Mayo Clinic wygrała postępowanie arbitrażowe dotyczące domeny MayoPorno.com. Zgodnie ze stanowiskiem kliniki abonent nazwy dopuścił się „pornosquattingu”.

Arbitraż jest coraz chętniej stosowanym narzędziem rozstrzygania sporów domenowych. W wielu przypadkach jest on jednak nieopłacalny dla marek. Zarówno z punktu widzenia czasowego, jak i finansowego.

Domainerzy, którzy zainwestowali w domeny z keywordem „meta” w większości przypadków mogą spać spokojnie. Ale nie wszyscy. Istnieje pewien zapis WIPO z 2005 r., który zapewnia właścicielom trademarków mocną pozycję w sporach domenowych.

Honey Salt, spółka za którą prawdopodobnie ukrywa się rejestr domeny .sucks, przestała odpowiadać na oskarżenia o cybersquatting. Od września zeszłego roku przeciwko firmie wszczęto 19 postępowań UDRP i URS.

Facebook oskarża spółkę New Venture Services Corp (NVSC) o uprawianie notorycznego cybersquattingu. Firma rzekomo posiada 74 domeny naruszające zastrzeżone znaki towarowe należące do społecznościowego giganta.

Proofpoint, firma zajmująca się bezpieczeństwem w internecie, pozwała Facebooka, by podważyć orzeczenie WIPO. Proofpoint twierdzi, że nie uprawia cybersquattingu, a domeny z trademarkami zarejestrował do celów treningowych.

Facebook żąda likwidacji domeny Facebook.com.bg, którą cybersquatter wystawił na sprzedaż za 6 milionów dolarów. Koncern domaga się również odszkodowania w wysokości 50 tys. dolarów.

Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO) przeprowadziła już 50 tys. postępowań UDRP. W okresie pandemii zwiększyła się liczba skarg na cybersquatting i związanych z nimi wniosków o wszczęcie arbitrażu.